سکوت قلبتو بشکن و برگرد

نذار این فاصله بیشتر از این شه...

به مردم بگویید وقتی می روند در پشت سرشان ردی از مهربانی باقی بگذراند تا اگر غریبه ای راه گم کرده از آنجا گذر کرد ,  بتواند چند صباحی زنده بماند.

به آسمان بگویید وقتی می بارد آرام تر ضربات تازیانه اش را بر تن خسته ی احساس فرود آرد تا اشکهای پر از دردمان مجال خود نمایی داشته باشند.

به شب بگویید وقتی سیاهیش تمام ذهن  را اشغال میکند  کمی هم بر تیرگی دل های شکسته رحم کند.

به سکوت بگویید وقتی تمام بغض ها را در خود احتکار میکند جواب چشمهای منتظر را بدهد.

به جاده ها بگویید بی هیچ نام و نشانی در سکوت و بغض و درد می گذریم  پس کمتر به بی پایانی خود ببالند...