یک سال گذشت و نمی دانیم چرا هنوز هوای بودنت در اطراف خلوت ما پرسه میزند

ما برای دل خودمان به سوگ نشستیم چرا که تو به معشوقت رسیدی

کوروش همیشه زنده می ماند

یادش - خاطراتش - صدای مهربانش و تمام خوبی هایش در لحظه  لحظه ی زندگی دوستانش جاودانه است

جای خالی تو همه ی ما را عذاب می دهد و داغ رفتنت دل هایمان را بد جور سوزانده است

دوستدارانت شنبه 7 خرداد 90  ساعت 5 بعداز ظهر در آرامگاه ابدی تو  به زیارت یک دنیا روشنایی می آیند و تو چون همیشه با قلبی رئوف پذیرای میهمانانت هستی.

ای کاش فاصله ها برای ساعتی از بین میرفتند تا ما نیز  می توانستیم اشک هایمان را بیهوده در خاطراتمان گم نکنیم و  مزارت را  با گلا بی از جنس ناب صداقت  شستشو  می دادیم....

روحت شاد  کوروش گرامی